انجمن راهنمایان محلی
Erfanian Pictures
10 نظر در 1 مکان
مسجد سید، یکی از مساجد اصفهان است که در طی دوران قاجاریه ساخته شد و از مساجد اصلی این شهر به‌شمار می‌رود. این بنا در سده ۱۳ هجری به دستور محمد شاه قاجار و توسط محمدباقر شفتی در مساحت ۸۰۷۵ متر مربع ساخته شد. این مسجد که بنایی نیمه‌کاره است، دارای چهار در اصلی، دو چهل‌ستون، دو شبستان بزرگ، یک گنبد، سه ایوان و بیش از ۴۵ حجره است، اما مناره ندارد همچنین درون شبستان‌های آن نیز کاشی کاری نشده‌است.
کاخ چهل ستون؛
که بالغ بر ۶۷۰۰۰ متر مربع مساحت دارد، در دوره شاه عباس یکم احداث آن آغاز شده و در وسط آن عمارتی ساخته شده بود. شاه عباس اول، کوشکی درمیان باغ بنا نهاد که این کوشک هسته اولیه کاخ را تشکیل داد که تالار میانی کاخ چهل ستون و غرفه‌های چهار گوشه آن را در بر می‌گرفت.
در سلطنت شاه عباس دوم، ساختمان تکمیل شد و در ساختمان موجود مرکزی، تغییرات کلی داده شده‌است و تالار آینه، تالار ۲۰ ستون، دو اتاق بزرگ شمالی و جنوبی تالار آینه، ایوانهای طرفین سالن پادشاهی و حوض بزرگ مقابل تالار با تمام تزیینات نقاشی و آئینه کاری و کاشی کاری دیوارها و سقفها افزوده شده‌است در ابتدا بجای آئینه نقاشی هایی وجود داشته ولی بعد از آتش گرفتن کاخ و به هنگام پاکسازی آن از دوده قسمتی از سقف ایوان را آئینه هایی از نقره بجای جیوه استفاده کردند.
Isfahan Chehelston Palace; It is one of the historical monuments of Isfahan.
The forty-column palace, which has an area of 67,000 square meters, began its construction during the reign of Shah Abbas
I and a mansion was built in the middle of it.
Shah Abbas I built a palace in the middle of the garden, which formed the
initial core of the palace, which included the middle hall of the
palace with forty columns and four-cornered
pavilions. During the reign of Shah Abbas II,
the building was completed and changes were made in the existing central
building. The hall has been given and the Mirror Hall,
the 20-column hall, the two large north and
south rooms of the Mirror Hall, the porches on either side of the royal hall and the large pool
in front of the hall with all the painting and
mirror decorations and tiling of the walls and ceilings
have been added. There were, but
after the palace caught fire and when it was
cleared of soot, part of the porch roof was
made of silver mirrors instead of mercury.
___
که بالغ بر ۶۷۰۰۰ متر مربع مساحت دارد، در دوره شاه عباس یکم احداث آن آغاز شده و در وسط آن عمارتی ساخته شده بود. شاه عباس اول، کوشکی درمیان باغ بنا نهاد که این کوشک هسته اولیه کاخ را تشکیل داد که تالار میانی کاخ چهل ستون و غرفه‌های چهار گوشه آن را در بر می‌گرفت.
در سلطنت شاه عباس دوم، ساختمان تکمیل شد و در ساختمان موجود مرکزی، تغییرات کلی داده شده‌است و تالار آینه، تالار ۲۰ ستون، دو اتاق بزرگ شمالی و جنوبی تالار آینه، ایوانهای طرفین سالن پادشاهی و حوض بزرگ مقابل تالار با تمام تزیینات نقاشی و آئینه کاری و کاشی کاری دیوارها و سقفها افزوده شده‌است در ابتدا بجای آئینه نقاشی هایی وجود داشته ولی بعد از آتش گرفتن کاخ و به هنگام پاکسازی آن از دوده قسمتی از سقف ایوان را آئینه هایی از نقره بجای جیوه استفاده کردند.
Isfahan Chehelston Palace; It is one of the historical monuments of Isfahan.
The forty-column palace, which has an area of 67,000 square meters, began its construction during the reign of Shah Abbas
I and a mansion was built in the middle of it.
Shah Abbas I built a palace in the middle of the garden, which formed the
initial core of the palace, which included the middle hall of the
palace with forty columns and four-cornered
pavilions. During the reign of Shah Abbas II,
the building was completed and changes were made in the existing central
building. The hall has been given and the Mirror Hall,
the 20-column hall, the two large north and
south rooms of the Mirror Hall, the porches on either side of the royal hall and the large pool
in front of the hall with all the painting and
mirror decorations and tiling of the walls and ceilings
have been added. There were, but
after the palace caught fire and when it was
cleared of soot, part of the porch roof was
made of silver mirrors instead of mercury.
___
مسجد جامع عباسی که با نام‌های مسجد سلطانی و مسجد شاه نیز شهرت دارد و بعد از انقلاب ۱۳۵۷ نام رسمی‌اش به مسجد امام تغییر دادند، مهم‌ترین مسجد تاریخی اصفهان و یکی از مساجد میدان نقش جهان است که در طی دوران صفوی ساخته شد و از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به‌شمار می‌رود. این بنا شاهکاری از معماری، کاشی‌کاری و نجاری قرن یازدهم هجری است. این بنا در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۰۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است و همراه با میدان نقش جهان، به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌است.
پارسه یا تخت جمشید (که به نام های چهل منار، صد ستون، هزار ستون، پرسپولیس و...نیز شناخته می شود) از مهم ترین آثار باستانی باقیمانده از سلسله هخامنشیان می باشد که در شمال شهرستان مرودشت، شمال استان فارس قرار دارد. در ۵۱۸ سال پیش از میلاد بدستور داریوش بزرگ این شهر بعنوان پایتخت هخامنشیان اعلام گردید.
تخت جمشید، بنایی که پس از ساخته شدنش به دستور داریوش ، توسط فرزند وی خشایارشا و نوه اش اردشیر یکم بر این بنا افزوده شد و گسترده تر شد. در سال ۱۹۷۹ در میراث جهانی یونسکو ثبت گردید. این مکان جایگاه چندین کتیبه ساسانی است و مورد احترام مسلمین هجوم آورده به ایران نیز بودند.
تخت جمشید، بنایی که پس از ساخته شدنش به دستور داریوش ، توسط فرزند وی خشایارشا و نوه اش اردشیر یکم بر این بنا افزوده شد و گسترده تر شد. در سال ۱۹۷۹ در میراث جهانی یونسکو ثبت گردید. این مکان جایگاه چندین کتیبه ساسانی است و مورد احترام مسلمین هجوم آورده به ایران نیز بودند.
شَمسُ العِماره یکی از بناهای تاریخی تهران، مربوط به دورهٔ قاجار و از شاخص‌ترین بناهای کاخ گلستان و برجسته‌ترین ساختمان ضلع شرقی مجموعه کاخ گلستان است.که کار ساخت آن از سال ۱۲۴۴ تا ۱۲۴۶ خورشیدی به طول انجامید که تاریخ بنایش (۱۲۸۴ قمری) را بحساب جمل «کاخ شاهنشاه» می‌نامند. دلیل برجسته بودن این سازه، بلندی، تزیینات و طراحی آن است.
ناصرالدین شاه، پیش از سفر به اروپا و با دیدن تصاویر بناهای فرنگستان یا مانند عمارت عالی‌قاپو اصفهان، تمایل پیدا کرد بنایی مرتفع نظیر آنها در پایتخت خود ایجاد کند تا بتواند از بالای آن منظره شهر و دورنمای پیرامون را تماشا کند. ساخت این ساختمان در سال ۱۲۴۴ ه.ش به دستور ناصرالدین شاه آغاز و پس از دو سال به مباشرت دوستعلی‌خان نظام‌الدوله به پایان رسید.این ساختمان برای تماشای شهر تهران و اطراف آن توسط شاه و مهمانان او مورد استفاده بود. طرح و نقشه معماری آن ظاهراً از معیرالممالک و استاد سازنده آن استاد علی محمد کاشی بود.سبک این بنا ترکیبی از معماری سنتی ایرانی و معماری غربی است.
ناصرالدین شاه، پیش از سفر به اروپا و با دیدن تصاویر بناهای فرنگستان یا مانند عمارت عالی‌قاپو اصفهان، تمایل پیدا کرد بنایی مرتفع نظیر آنها در پایتخت خود ایجاد کند تا بتواند از بالای آن منظره شهر و دورنمای پیرامون را تماشا کند. ساخت این ساختمان در سال ۱۲۴۴ ه.ش به دستور ناصرالدین شاه آغاز و پس از دو سال به مباشرت دوستعلی‌خان نظام‌الدوله به پایان رسید.این ساختمان برای تماشای شهر تهران و اطراف آن توسط شاه و مهمانان او مورد استفاده بود. طرح و نقشه معماری آن ظاهراً از معیرالممالک و استاد سازنده آن استاد علی محمد کاشی بود.سبک این بنا ترکیبی از معماری سنتی ایرانی و معماری غربی است.