
سید ابوالفضل فلاحتی
1 نظر در 1 مکان
اصفهان از مشهورترین مقاصد گردشگری ایران به شمار میآید. از مهمترین آثار تاریخی اصفهان میتوان به میدان نقش جهان اشاره کرد، مجموعهای بزرگ با معماری جذاب و متشکل از بخشهای مختلف. مسجد امام یکی از بناهای جالبتوجه این مجموعه تاریخی است که در ضلع جنوبی میدان قرار دارد.مسجد امام که به نامهای مسجد جامع عباسی، مسجد سلطانی و مسجد شاه نیز شهرت دارد، یکی از مساجد میدان نقش جهان است که در دوران صفوی ساخته شد. این اثر از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به شمار میرود و از مشهورترین جاهای دیدنی اصفهان محسوب میشود. مسجد امام شاهکاری جاویدان از معماری در قرن یازدهم هجری است و در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۰۷ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.مسجد امام در ضلع جنوبی میدان نقش جهان اصفهان و در محدوده دولتخانه صفوی قرار دارد. این بنا در مجاورت با بناهای مهم دوران صفوی نظیر عالی قاپو و مسجد شیخ لطف الله است.ورودی اصلی این مسجد در ضلع جنوبی میدان واقع شده است و ورودی هایی دیگر نیز جهت دسترسی سریعتر و آسان تر مردم محله، در محلههای اطراف بنا هستند. دسترسی به بنا از خیابان استانداری و کوچههای عمود (گذر سعدی و پشت مطبخ) بر میدان به آسانی صورت میگیرد و از خیابانهای حافظ و سپه نیز پس از ورود به ضلع شمالی میدان، بهصورت پیاده یا با استفاده از درشکه امکانپذیر است. برای دسترسی به میدان نقش جهان نیز میتوانید از وسایل نقلیه عمومی یا خودروی شخصی استفاده کنید. نزدیکترین ایستگاههای مترو و اتوبوس، ایستگاه میدان امام حسین است که مسافت باقیمانده از آنجا تا میدان را میتوانید بهصورت پیاده یا با تاکسی طی کنید. برای پارک خودروی شخصی نیز چندین پارکینگ عمومی در خیابانهای منتهی به میدان وجود دارد. مسجد امام مهمترین مسجد دوره صفویه در شهر اصفهان به شمار میرود و چه از نظر عظمت بنا و چه از نظر کثرت تزیینات از اهمیت زیادی برخوردار است. ساخت مسجد به فرمان شاه عباس اول در سال ۱۰۲۰ هجری قمری و چهارمین سال سلطنت بهمنظور زیباسازی میدان آغاز شد. در سال ۱۰۲۵ هجری قمری، در حالی که هنوز مشغول پیریزی قسمتهای دیگر مسجد بودند، سردر نفیس کاشیکاری معرق آن را به اتمام رسانیدند.این مسجد نمونهای ارزشمند از هنر کاشیکاری و حجاری ایران در قرن یازدهم است. تاریخهای ثبت شده در مسجد که شامل سال ۱۰۷۷ هجری قمری یعنی آخرین سال سلطنت شاه عباس دوم و ۱۰۷۸ هجری یعنی اولین سال سلطنت شاه سلیمان و نیز سال ۱۰۹۵ هجری قمری میشود، نشان میدهد اتمام تزیینات و الحاقات مسجد، در دوره جانشینان شاه عباس اول صورت گرفته است.