آرامگاه دانیال نبی

حضرت دانیال علیه السلام از پیامبران تبلیغی و از فرزندان حضرت داود هستند. مکان خوبی برای زیارت و عبادت است.

در مورد قبر دانیال نبی روایت‌های گوناگونی نقل شده‌است. یک روایت این است که قبر دانیال ابتدا در شوشتر بوده و پس از جنگ شوشتر توسط مسلمانان به شوش منتقل شده‌است. روایت دیگر این است که قبر از ابتدا در شوش بوده و پس از حملهٔ مسلمانان به کنار رودخانه شاوور (محل فعلی) منتقل شده‌است.[۲] کتاب آثارالبلاد و اخبارالعباد نوشته زکریای قزوینی ترجمهٔ جهانگیر میرزا می‌نویسد: «حکایت کنند که ابوموسی اشعری چون فتح کرد شوشتر را، یافت به آنجا مرده‌ای را در حوض آبی که از مس ساخته شده بود. نزد او دراهم چند، هر که را احتیاج می‌شد برمی‌داشت از آن دراهم به قدر حاجت و چون حاجتش روا گشتی، رد آن دراهم می‌کرد و اگر نگاه داشتی مریض شدی. پس ابوموسی این قضیه را به جانب عمر ابن خطاب نوشت و وی پس از سوال از باب علم نبی مرتضی علی در جواب وی نوشت که آن میّت دانیال نبی است. برآر او را و غسل ده و کفن بپوشان و نماز کن بر او و دفن کن آن را.»

أبو محمد أحمد بن أعثم الکوفی الکندی در کتاب الفتوح می‌نویسد: «ابوموسی اشعری در فتح شوش غنایم بسیاری به دست آورد تا به صندوق دربسته‌ای رسید که مهروموم شده بود. در جست‌وجو از محتوای آن، سنگی بزرگ و طولانی مانند گوری مشاهده شد که مرده‌ای در آن گذاشته شده بود. ابوموسی از مردم در مورد وی پرسید، جواب دادند که این مرد مقیم عراق بود (برخی او را مقیم مصر دانسته‌اند) و برای بارش باران مستجاب الدعوه بود. بنا بر این وی را طلب کردیم تا به برکت وجودش، خداوند باران بر ما فرو بارد. نهایتاً با این شرط که پنجاه نفر گروگان در عوض او بفرستیم، وارد این منطقه شد و چنانچه خواستیم باران به برکت وجودش تا زنده بود می‌بارید. ابو موسی در این خصوص به خلیفه عمر نامه نوشت. عمر نیز از بزرگان صحابه به‌ویژه امام علی در این مورد کمک خواست و عاقبت دستور صادر شد که ابوموسی جسد را از مکانی که در آن هست بردارد و در جایی دفن کند که اهل شوش بر قبر او قادر نباشند. ابوموسی دستور داد آب رودخانه را تغییر مسیر دادند و جسد دانیال را در وسط رودخانه در قبری جای دادند و سپس آب را بر آن جاری ساختند.»

دانیال به زیبان عبری به معنای «خدا حاکم من است» می باشد. در سال ۶۰۶ پیش از میلاد وی را به دربار «نبوکد نصر» پادشاه بالا به اسارت بردند. نخستین رخدادی که سبب نفوذ دانیال گردید تعبیر خواب نبوکد نصر بود. دانیال پس از فتح بابل به دست کوروش بزرگ پادشاه هخامنشی به ایران مهاجرت نموده و در شهر شوش ساکن شد. ـ
آرامگاه دانیال پیامبر در ساحل شرقی رودخانه شاوور و روبروی تپه آکروپل قرار دارد.
این ارامگاه به شماره ۵۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

مقبره دانیال پیامبر ، سبک معماری آشنای این منطقه از ایران زمین ، بقعه ای متشکل از طبقات تشکیل شده از مقاطع به شکل هرم چند ظلعی . یکی از معروفترین بقعه های مشابه آنرا در مقبره یعقوب لیث صفاری در دزفول میبینیم. بنایی مذهبی تاریخی که پذیرای هزاران گردشگر و زائر می باشد.
Tomb of Daniyal the Prophet, the familiar architectural style of this region of Iran, a tomb consisting of floors made up of sections in the shape of a polygonal pyramid. One of the most famous tombs similar to it can be seen in the tomb of Yaqub Laith Safari in Dezful. A historical religious building that welcomes thousands of tourists and pilgrims.

هم‌جواری مقبره دانیال نبی با شهر باستانی شوش، این شهر رو شگفت‌آور کرده. آدم وقتی وارد شوش میشه، حس می‌کنه بر روی تاریخ داره قدم می‌ذاره. من هر قدمی که برمی‌داشتم با دقت پاهام رو روی زمین می‌ذاشتم که مبادا سفالینه‌ای رو بشکنم یا انسان کهنی رو لگد کنم!

انتظارم کلا از شهر شوش خیلی بیشتر بود،
متاسفانه تاریخی ترین شهر ایران باید شبیه یک روستای مخروبه باشه،
من همیشه یکی از آرزوهام رفتن به شهر شوش بود ولی واقعا با دیدن این شهر خیلی حالم گرفته شد،
بدون امکانات اولیه،واقعا باید شهردار این شهر رو بازخواست کنن،شهر پر از آشغال بود،امکانات توریستی فوق ضعیف،یک رستوران در حد متوسط حداقل ما پیدا نکردیم.
از آرامگاه دانیال نبی میتونید پیاده تا قعله و کاخ آپادانا و همچنین موزه برید که راه خیلی کمی هست،
موزه واقعا ارزش دیدن داره،از کاخ که فقط تلی از خاکستر مونده ولی قعله هم خوب بود،
به امید رسیدگی بیشتر به این شهر تاریخی و تمدن ایران زمین.

از اماکن مقدس و محترم بین مسلمانان و یهودیان که در شهر تاریخی و باستانی شوش واقع شده است.به مسافران و گردشگردان توصیه میشود به هیچ وجه مشاهده و زیارت این مکان تاریخی و مقدس رو از دست ندهند.